Powoli, moi drodzy czytelnicy, mogli będziemy mówić, o prawdziwym brazylijskim stylu gry, jeżeli chodzi o dziedzinę death metalu. To, co zapoczątkował KRISIUN, teraz wiernie kultywuje REBAELLIUN, a przecież swój atak niedługo przypuści NEPHAST. Zespół ten ma być wielką niespodzianką na metalowej scenie. No, ale oprócz tych trzech wymienionych kapel, jest cała plejada innych, i wcale nie gorszych wyjadaczy. Jednym z nich według mojej skromnej osoby jest ABOMINATTION. Choć o nim się jeszcze tak wiele nie mówi, co o pozostałych zespołach, to myślę, że i im przypadnie w udziale zaszczyt dostąpienia progów panteonu. Mięsiwo, jakim raczy nas band, jest przedniej klasy, a w miarę jedzenia apetyt rośnie. Fakt, można dopatrzyć się tu elementów, o których, można by powiedzieć, iż są nam w jakiś sposób znajome, lecz występują w bardziej szczątkowych ilościach. Przecież w tej muzyce, którą uprawia kapela, tak dużo już stworzono, że na starcie ciężko jest niekiedy uniknąć inspiracji, tymi wyżej ustawionymi w hierarchii ważności. Brazylijczycy raczą słuchacza ośmioma kompozycjami, w tym jedno intro, zakręconego jak baranie rogi, brutalnego łojenia.
W ich muzyce, można dopatrzyć się wielu elementów, których usilnie byśmy poszukiwali u innych z tego gatunku. Przede wszystkim album jest dobrze wyprodukowany. Posiada dobre, aczkolwiek dość chropowate i suche brzmienie. Ale lawina dźwięków, jaką wypluwają ze swoich instrumentów poszczególnie muzycy, nam te braki delikatnie odsuwa na dalszy plan. ABOMINATTION, jest dobrze przygotowany technicznie, do tego typu sportu, a słuchając ich twórczości nie sposób nie zauważyć werwy, z jaką skomponowane są poszczególne utwory. Im naprawdę chce się grać. Zresztą wiem, iż kipią chęcią grania live, gdziekolwiek by było to tylko możliwe. Chore gitary potrafią doprowadzić do obłędu, a tak na marginesie, to odradziłbym wam słuchanie tego na słuchawkach. Piski solówek i zakręcone riffy, gotowe są rozjebać wam bębenki już przy najbliższej okazji. Perkusista, również na spółkę z bassmenem, umiejętnie wbiją wasze głowy w wilgotną glebę. A tak naprawdę to sami schowacie się ze strachu przed tym potworem. W ich muzyce jest coś z dzikości i bluźnierstwa wspomnianego wyżej KRISIUN, z jadem, jaki towarzyszy dokonaniom florydyjskich zespołów. Jest też jeden track, w którym dopatrzyć by się można było MORBID ANGEL'owego zwolnienia, z wyśrubowanymi gitarami. Po za muzyką jest jeszcze warstwa tekstowa, która aż ocieka smołą. Sam album jest starannie i profesjonalnie oprawiony. No i z grubsza to by było na tyle. Według mnie, godny polecenia stuff.
Rua Rodrigues Alves
2472 CEP 950670-700
CAXIAS DO SUL/RS
Brazil
abominattion@bol.com.br
www.abominattion.cjb.net.
Przeczytaj jeszcze
COMPULSIVE + CRY OF THE NILE „The Voiceless Symphony”
MISANTHROPIC RAGE „Gates No Longer Shut”
EXHORDER „Defectum Omnium”
CORTEGE „Vandari”
SAMAEL „Passage – Live”
LA MER „Tetrahedra”
ABSQUE COR „Na zawsze cieniem…”
WAYFARER „American Gothic”
REBAELLIUN „Under the Sign of Rebellion”
WILCZYCA „Magija”
RAVENOIR „Cultus Inferi”
THY CATAFALQUE „Alföld”
HYPNOS „Deathbirth”
SEPULCRUM „Lamentation of Immolated Souls”
KINGDOM „Abusive Worship In The Chamber Of Shame”
FURIA GNIEW „Wstyd”
MROME „Leech Ghetto”
SZNUR „Ludzina”
TÚRIN TURAMBAR „RABARBATTOIR czyli CUDOWNE ROZMNOŻENIE SMOŁY”
PUKEWRAITH „Banquet of Scum”
HELL’S CORONATION „Transgression of a Necromantical Darkness”
EUTANOR „Assembling Tomorrow”
NUNSLAUGHTER „Hells Unholy Fire”
MROME „Noetic Collision On The Roof Of Hell”
WILCZYCA „Magija”
MOLEKH „Ritus”
CTHULHUSS „Oblteration Of Soul”
DOOMSTER REICH „Blessed Beyond Morality”
UKĆ „Coming Out”
