Art Gates Records, 2020
Muzyka: Progressive Heavy Metal
Strona internetowa:
https://www.facebook.com/Starbynary/
https://www.starbynary.com
Czas trwania: 65:00 (11 utworów)
Kraj: Włochy
STARBYNARY powołali do życia w 2013 muzycy będący mieszkańcami Triestu i Mediolanu. „Divina Commedia: Paradiso” („Boska Komedia: Raj”), to trzecia część koncepcyjnego tryptyku zainspirowanego „Boską Komedią” Dantego Alighieri, najwybitniejszym dziełem literackim epoki Średniowiecza. Wcześniejsze części to „Inferno” („Piekło”) z 2017 i „Purgatorio” („Czyściec”) z 2019. Debiutem wydawniczym STARBYNARY był album „Dark Passenger” z 2014.
Muzyka na „Paradiso” to progresywny heavy-metal z dużym naciskiem na „progresywny”. Znajdziemy tu dużo dynamicznego heavy, ale jeszcze więcej grania na poziomie z kręgu progresywnego. Są też fragmenty nawiązujące do muzyki klasycznej. Włosi stawiają sobie w twórczości bardzo ambitne cele.
Dysponują bardzo dobrym opanowaniem instrumentów. Oprócz typowych dla metalu gitar, basu i perkusji wykorzystano bardzo ciekawie grające instrumenty klawiszowe: fortepian, keyboard, dźwięki klawesynu. Jest na płycie kilka ciekawych dialogów klawiszy i gitary. A także wiele udanych solówek gitarowych i klawiszowych.
Wokale są bardzo różnorodne: śpiewający po angielsku i włosku mężczyzna i niewiasta, czasami deklamujący, chóry męskie i mieszane, chór dziecięcy.
Gdzieniegdzie użyto dęciaków, fletu, instrumentów smyczkowych.
Kompozycje są urozmaicone, dużo w nich zmian charakteru muzyki i nastrojów. Wymagają bardzo dobrej techniki grania, z czym Włosi doskonale sobie radzą.
Coś jednak z tą płytą jest nie tak. Bardzo wymagający projekt muzyczny nie do końca się udał. Końcowy efekt nie dorównuje możliwościom muzyków. Muza jest ciekawa, o wysokich aspiracjach, ale nie porywa. Momentami kompozycje są przyciężkie, bez tempa, bez życia. Wynika to z tego – moim zdaniem – że są zbyt poukładane, za bardzo przemyślane. Może też za mało jest ciekawych melodii. Płycie brak nieuchwytnego przyciągającego pierwiastka, charyzmy.
Pomimo tych wszystkich moich narzekań „Divina Commedia: Paradiso” to – dzięki dobremu warsztatowi i wielości użytych środków – wartościowy krążek, warty posłuchania. Pozostaje liczyć, że na kolejnych wydawnictwach STARBYNARY wykorzysta w pełni swój potencjał, który niewątpliwie posiada.
Lista utworów:
1.The Moon
2.Mercury
3.Venus
4.The Sun
5.Mars
6.Jupiter
7.Saturn
8.Stellae Fixae
9.Primum Mobile
10.The Empyrean
11.Stars
Skład:
Sebastiano Zanotto – bas
Luigi Accardo – klawisze
Joe Caggianelli – wokal
Alfonso Mocerino – perkusja
Ralph Salati – gitary
Leo Giraldi – gitary
Ocena: 7.0/10
Przeczytaj jeszcze
COMPULSIVE + CRY OF THE NILE „The Voiceless Symphony”
MISANTHROPIC RAGE „Gates No Longer Shut”
EXHORDER „Defectum Omnium”
CORTEGE „Vandari”
SAMAEL „Passage – Live”
LA MER „Tetrahedra”
ABSQUE COR „Na zawsze cieniem…”
WAYFARER „American Gothic”
REBAELLIUN „Under the Sign of Rebellion”
WILCZYCA „Magija”
RAVENOIR „Cultus Inferi”
THY CATAFALQUE „Alföld”
HYPNOS „Deathbirth”
SEPULCRUM „Lamentation of Immolated Souls”
KINGDOM „Abusive Worship In The Chamber Of Shame”
FURIA GNIEW „Wstyd”
MROME „Leech Ghetto”
SZNUR „Ludzina”
TÚRIN TURAMBAR „RABARBATTOIR czyli CUDOWNE ROZMNOŻENIE SMOŁY”
PUKEWRAITH „Banquet of Scum”
HELL’S CORONATION „Transgression of a Necromantical Darkness”
EUTANOR „Assembling Tomorrow”
NUNSLAUGHTER „Hells Unholy Fire”
MROME „Noetic Collision On The Roof Of Hell”
WILCZYCA „Magija”
MOLEKH „Ritus”
CTHULHUSS „Oblteration Of Soul”
DOOMSTER REICH „Blessed Beyond Morality”
UKĆ „Coming Out”
